Die is echt met voorbedachte rade gemaakt …
Al weer een tijdje geleden sprak ik een oud-collega en die gaf me aan dat hij nog een stuk hardsteen had liggen. En of ik er wat aan had…”Tja altijd natuurlijk”, dus we spraken af dat ik die steen te zijner tijd wel zou komen ophalen.
Enkele weken later was ik met het Altootje van mijn vrouw daar in de buurt, dus ik belde hem en vroeg of het uitkwam dat ik dat steentje nu even kwam ophalen. Het kwam hem ook uit, dus ik erheen.
Met enige verbazing zag mijn ouwe maat mij de oprit opkomen en vroeg zich af of ik echt voor die steen kwam…. ? “Ja natuurlijk”…en naar toen bleek was het steentje een heuse en massieve balk uit Belgisch Hardsteen van wel twee meter lang! Dit was eigenlijk een zogenaamde latei welke een van de muren van zijn boerderij jarenlang gedragen had. Een vrij stevige en zware jongen dus.
Enfin we hebben die steen met moeite toch maar in onze Japanner gefrommeld en ik heb hem thuis in een hoek van het terras gezet….eerst maar eens goed nadenken wat daar nou in zit en wat er ook uit te halen is…
Wat er in zat en er ook uit kwam…
Weer een paar maanden later, begon die steen toch te kriebelen…daar moest iets mee…maar wat ? Nog maar eens de hele zaak goed opmeten: exact 200 x 10 x 10 cm. Nou dus moeten we een langwerpig object gaan hakken… een lucifer…? een spijker…? een kaars…? nee wacht ik heb toch al eerder gevist ! En na wat rond-googlen ben ik via de paling en de naaldvis tenslotte bij deze vermaledijde geep terecht gekomen.
Precies de goede verhoudingen die ik zocht en ook zo’n lekker gemene kop met al die tandjes. Maar deze zou wel ruim twee keer zo groot worden… Op basis van allerlei informatie, de hele zaak dus eerst maar eens goed getekend en op schaal gezet. Alleen de vinnen en de staart vielen net buiten (het) beeld. Maar niet getreurd nadat de steen diagonaal geplaatst was (zie tekening) werd de vereiste 14 cm hoogte ook gevonden.
Daarna alleen nog even het beeld zelf maken…Vele vele weken lang ben ik, vanwege het stof, buiten in de druilerige regen van het najaar 2006 de grove vormen gaan slijpen en hakken. Daarna heb ik hem gedurende de winter in mijn hakblokhut verder gefileerd en na heel veel rasp en polijstwerk door het ganse voorjaar was ie toch vrij plotseling af.
Nu alleen nog even promoten, zodat de mensen hem komen bekijken tijdens de Zomerkunst expositie.
Een goeie vriend suggereerde een persbericht met foto rond 1 april te lanceren en zo geschiede… Zo’n grote geep midden in het Groene Hart…? Zou dat wel kunnen? Maar de pers publiceerde en mij bekende Nieuwkopers kwamen vragen of ze nog wel in die plassen konden zwemmen…
